niet weten wie ik ben

Niet weten wie ik ben

- 5 augustus 2024 - Wellicht is 'iets geloven' op een laag juist een effect van het niet zeker weten. Misschien probeer ik, als mens, bijvoorbeeld mijzelf te overtuigen dat ik 'er toe doe' omdat ik dat zelf ergens helemaal niet weet of ervaar. Of wellicht geloof ik juist dat 'ik er bottom line niet toe doe' en probeer ik die diep gewortelde overtuiging te overstemmen. Van hieruit bijt ik mij vast in het belang van mijzelf volwaardig gezien te krijgen. Sterker nog, hoe meer belang ik hecht aan 'mijn gelijk', ofwel de absolute waarheid van mijn eigen overtuiging, hoe meer belang ik eraan hecht om mij hiervoor in te zetten. "Iedereen moet en zal mij serieus nemen" of "niemand mag impliceren dat ik het niet goed doe". Het gevolg is een felle strijd, die wellicht juist ontkiemt uit mijn eigen ongeloof of mijn niet weten. Misschien is absolute zekerheid trachten te vinden en zoeken met en in mijn eigen overtuigingen een uitingsvorm van absoluut niet weten wie ik écht ben. Ik keer mij af van de ledige ruimte van dit moment door stellig te zijn, door vooral geen ruimte voor 'niet weten' of twijfel te laten. Mijn stellinginname - welke dan ook - verdedig ik met hand en tand. Ik sluit me af met mijn eigen redenaties en zo vernauw en verhard ik. Al mijn aandacht zit hierin opgeslokt en ik richt mij op het bewijs van mijn gelijk, mijn eigen legitimering. Ook mijn acties vloeien hieruit voort. Dit alles gebeurd geheel automatisch. Kan ik dit alles zachtjes in mijzelf bezien vanuit openheid? Al thuis Ik ben wat ik zoek...

0
0
love

Mijn liefdevolle zijn

- 30 juli 2024 - Wat maakt dat ik mij vastklamp aan mijn overtuigingen? Poog ik op deze manier grip te verkrijgen? Ben ik bang voor het einde van houvast en controle? Bestrijd ik eventueel misgrijpen of onmachtig komen te staan? Wat gebeurt er als ik mij niet langer angstvallig identificeer met mijn gedachten? Als ik niet steeds val in mijn nadenken over alles? Geloof ik wellicht dat als ik niet ingrijp vanuit wat ik geloof, dat er dan niks meer gebeurt? Kan het zijn dat ik deze vermeende stilstand probeer te mijden? Bang voor wat er potentieel allemaal (niet) gaat plaatsvinden en de gevolgen dáárvan? Ben ik bang om met lege handen te staan? Bang voor het einde van het denken zelf? Is er angst voor stuurloos staan? En om dit alles te mijden blijf ik met mijn aandacht in de bekendheid en de controle die het denken mij schijnbaar biedt. Er is een grote prijs die ik betaal met het leven vanuit mijn rigide denken en doen. Ik voel me vaak uit verbinding met mijzelf en anderen. Geheel onwetend keer ik mij van mijn diepgaande betrokkenheid af. Doordat mijn gedrag continue wordt geïnformeerd door mijn persoonlijke gedachtengoed, vlak ik per abuis de spontane levendigheid van dit moment af. Ik sta niet langer afgestemd vanuit mijn intrinsieke echtheid. Mijn inherente, open en liefdevolle toegankelijkheid keer ik per abuis de rug toe. Ik ontken mijn liefdevolle zijn.   Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
onmacht

Onmacht

- 22 juli 2024 - Ik houd mij onbewust vast aan mijn ratio, het denken, zo weet ik waar ik aan toe ben, zo meen ik grip te ervaren. Door vanuit mijn gedachtengoed te leven, impliceer ik in regie te zijn en daarmee ervaar ik duidelijkheid, bekendheid en zekerheid. Dit voelt veilig en vertrouwd. Ik geloof dat als ik het een en ander snap en op de juiste wijze inzet, ik nog meer sturing zal verkrijgen over mijn leven. En dat is belangrijk voor me. Ik weet wat ik te doen heb. Bovendien weet ik dat het 'op deze manier' goed komt met mij. Ik slik bijvoorbeeld mijn tranen weg als ik geloof dat dit handiger is. Ik ben namelijk bang dat anderen mij een aansteller vinden als ik huil, dus ik doe er alles aan om te voorkomen dat ze dat over mij denken. Het kan ook zijn dat ik mijn tranen wegslik omdat ik de ander niet wil belasten met mijn sores. Of ik mijd, voor mij, lastige onderwerpen zodat ik niet onnodig geraakt zal worden. Door alles vanuit de bekendheid van mijn gedachten te benaderen, poog ik houvast en veiligheid te behouden of te verkrijgen. Van waaruit ontstaat deze behoefte om in controle te zijn? Wat maakt dat ik 'in controle zijn' ambieer? Misschien vecht ik met mijn streven naar in controle zijn met de realiteit van in wezen niet in controle zijn. Misschien is mijn poging controle te verkrijgen juist hetgeen mij onmachtig doet voelen. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0

Mind in gevecht met zichzelf

- 16 juli 2024 - Binnen de dynamiek van het persoonlijke denken, mijn psychische mind, heb ik tijd nodig om 'ergens' te komen. Ik heb een idee van waar ik wezen moet en middels het denken poog ik om mijzelf daar te krijgen door het nemen van de juiste acties. Deze beweging is de directe ontkenning van realiteit, dit moment zoals het is. Vechten voor mijn welzijn is mijn gedachtengoed in het zadel, is mijn overlevingsmodus in beweging. Mijn geconditioneerde denkwijze vechtend voor of tegen eigen denkbeelden. Het proberen te omzeilen hiervan of de poging dit alles te veranderen komt voort vanuit de weerstand met mijn eigen redenering. Mind in gevecht met zichzelf. En daarmee leef ik juist met 'mijn gedrag of denkwijze niet langer willen', in de oeverloze herhaling van zetten van mind om alles goed te gaan krijgen in een volgend moment, op een dag. Never ending story. Kan ik dit alles in mijzelf zien uitspelen? Zonder er aan te zitten. Simpel weg dit inzien in mijzelf. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
op een dag

Op een dag…

- 9 juli 2024 - Het denken bevechten is het bekrachtigen van de waarheid van mijn conclusies. En daarmee houd ik mijn denkwijze juist in stand. Al mijn verklaringen, afleidingen en oplossingen zijn pogingen van het denken om zichzelf goed te krijgen in de toekomst. Deze dynamiek van mijn denken heeft tijd nodig om 'ergens' te komen en dat is de directe ontkenning van realiteit, dit moment zoals het daadwerkelijk en simpelweg is. Vechten met mijn gedachtengoed is het denken in het zadel, is mijn overlevingsmodus in beweging. Mijn geconditioneerde denkwijze in gevecht met eigen denkbeelden. Ook het proberen te omzeilen hiervan of het veranderen ervan komt voort vanuit mijn weerstand ermee. Mind in gevecht met zichzelf. En daarmee leef ik juist met 'dit alles niet langer willen', in de oeverloze herhaling van zetten van mind om alles goed te krijgen in een volgend moment, op een dag...

0
0
onzeker

Onzeker

- 3 juli 2024 - Misschien is het managen van onzekerheid wel de bekrachtiging van mijn conclusies over mijn gevoel van onzekerheid. Sterker nog: wellicht is het bevechten van mijn onzekerheid, juist hetgeen mij onzeker doet voelen. Misschien is de kloof die vermeend ontstaat tussen wat er nu is - onzekerheid - en mijn denkbeeld over zekerheid in de toekomst juist wat mij onrustig en onzeker maakt. Kan ik dit in mijzelf bezien? Hiermee val ik niet automatisch in de trance van mijn redeneringen waarmee ik wegdraai van wat er nu gaande is in mijzelf. Ik sta hiermee open voor mijn actuele gevoelens. Ik ervaar mijn onzekerheid zonder er vanuit mijn ideeën erover  'aan te zitten'. Het trachten te coördineren van mijn gevoelens verkleedt zich als mijn oplossing, het belooft dat het dán goed komt met mij. Maar wellicht is dit alles proberen te regelen hetgeen juist mijn psychische onrust en onzekerheid schept, bekrachtigt en instant houdt. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
ratrace

Ratrace

- 24 juni 2024 - Kan het zijn dat mijn pogingen om mijzelf goed te krijgen, mij verdwaald doen voelen? Is het najagen van mijn ideaalbeelden misschien juist wel mijn misgrijpen? Is mijn ambitie voor rust juist wat mij onrustig maakt? Is mijn streven om niet meer te strijden wellicht het strijden in het zadel? Kan ik dit alles in mij ontdekken? Inzien? En met dit in mij bezien, zonder eraan te zitten, zonder het op te lossen, zonder te fixen, ben ik mijn quest niet aan het uitleven of uitwerken. Ik sta stil en bezie vanuit mijn actuele levendigheid hoe ik - met het leven vanuit mijn denkbeelden over alles -, in mijn persoonlijke ratrace val. Ik ren steeds als een hamster in het loopwiel onderweg naar het volgende. Ik draai rond en rond en rond, maar ik kom 'er' nooit. Ik ervaar tekort, onrust en een niet te stillen honger naar meer, beter of anders. Met dit alles in mij onderkennen, sta ik stil. Dit bewuste stilstaan met mijn ongemak is de stok in het wiel van deze 'ik-ben-er-nog-niet' beweging in mij. Met het diepgaand aanschouwen van deze beweging, zie ik deze dynamiek bewegen, en ik identificeer mij er niet mee. Ik zie dat dit mijn overlevingsmodus is. Dit is niet wat ik in essentie ben. Dit is mijn geconditioneerde gedachtengoed in beweging. Mijn inherent heldere perspectief opent zich met het doorgronden van mijn zoeken buiten mijzelf om. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
Altijd al thuis

Altijd al thuis

- 11 juni 2024 - Het voelt als volslagen bizar dat ik dit heb gemist. Want dit, deze ondergrond of achtergrond is er altijd al. Dit wat ik ben, is altijd al 'onder alles'. Maar met het bewonen van mijn gedachten als ultieme waarheid, heb ik de onomstotelijkheid van dit simpele zijn, ónder de inmenging van gedachten, gemist. Het sluimerende verdriet en de gepaard gaande frustratie, die ik jaren heb ervaren, blijken de pijn te zijn van vergeten wie ik wezenlijk ben. Ik heb dit gemist. Ik ben mij gaan zoeken en vinden in mijn denkbeelden en daarmee ben ik de volledigheid die gaande is onder deze quest verloren. En de prijs die ik betaal, is de teloorgang van mijn moeiteloze levensvreugde. Mijn compassie. Helderheid. De doorvoelde 'in-orde-zijndheid' met alles wat plaatsvindt. Dit inzicht is wat op de een of andere manier heeft ontbroken. Ik ben altijd al thuis - maar ik was dit vergeten doordat ik, geheel onbewust, poogde om thuis te komen. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
heaven

Heaven

- 14 april 2024 - Als ik vanuit agenda sta, iets kom halen, brengen, weghoud of veins, doet dat direct afbreuk aan het diepe genoegen van zijn, van leven. Onvoorwaardelijk en onomwonden staan is het grote feest van zijn. Is heaven. Is leven vanuit volle overgave en liefde. Is het eren van wie ik al ben. Vol compassie. Volledig. Mijn integriteit bewonend. Ten diepste verwonderd met het leven. Open. Lerend. Beschikbaar. Niet zozeer speciaal, maar juist heel erg gewoon. Oprecht en feilbaar. Een unieke smaak brengend. Mijn interne rijkdom ervarend. Verre van perfect. Volkomen in het reine daarmee. Wat een verademing.   Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
al in orde zijn

Al in orde zijn

- 4 maart 2024 - Het gedachtengoed gaat zich inmengen op wat er nu ook gaande is, vanuit opperbeste intenties.  Steeds ben ik - als mens - bezig om naar mijn bedachte idealen toe te bewegen. Ook probeer ik angstvallig mijn doemscenario's te omzeilen. En zo geraak ik vanuit mijn geconditioneerde ideeën in gevecht met mijn actuele gedragen ervaring in dit moment. En draai ik per abuis weg van 'al in orde zijn'. Dit alles vanuit mijn diepgaande integriteit bezien ís het niet langer automatisch uitleven van mijn mentale denkbeelden. Dit is 'stilstaan met mijn persoonlijke inmenging', zonder enige intentie dit te wijzigen. Ik kan bijvoorbeeld de poging om mijzelf 'goed' te doen in de ogen van anderen treffen. Met het eerlijk onderkennen van dit onschuldige streven, eer ik mijzelf op een diepere laag dan mijn ingeslikte leefregels en aannames van waaruit ik steeds in actie kom. Ik sta open voor wat echt en diep gedragen waar voelt in mijzelf en eer dát. Altijd al thuis Leven vanuit essentie...

0
0
×