Niet weten

– 3 juni 2025 – Er is een woordeloos weten. Voelbaar van binnen.

Kan ik in dit moment open aanwezig zijn, zonder iets te begrijpen of benoemen?
Kan ik de diepte van ‘niet weten’ toelaten? Niet als gebrek, maar als bekrachtiging van de stille ruimte die ik ben…

Wat is er nu daadwerkelijk gaande? Kan ik dit zachtjes invoelen?
Leven vanuit mijn ratio lijkt veilig. Begrijpen geeft me houvast — ik denk te weten hoe het zit. Het biedt me zekerheid, lijkt het.
Ik weet wat ik wel of niet wil, en ik doe mijn best dat voor elkaar te krijgen.

Met het uitleven van mijn aannames en conclusies raak ik mezelf kwijt. Ik leef naar mijn denkbeelden en ik ben bezig met het beeld dat ik over mezelf heb, mijn imago.
Ik verdwijn in gefixeerde overtuigingen over wat wel en niet de bedoeling is — en sluit me af voor wat zich nu aandient.

Dat kost me mijn echtheid, mijn openheid, mijn spontaniteit. Mijn levendigheid.
De liefdevolle afstemming met wat nu is.

Je ne sais pas. Ik weet het niet. Kan ik dit intiem bewonen in mijzelf?
Zijn als het onbekende. Als vanzelf opent zich ruimte en rust.
Precies hier, in overgave aan niet-weten, blijf ik thuis voor wat zich nu aandient.

Gewoon puur en eerlijk aanwezig zijn. Wat een verademing.
Zachtjes land ik in dit moment. Het leven ontvouwt zich.

Wat geïnspireerd voelt, wijst de weg.