Inzicht

– 2 april 2025 – Binnen onze westerse conditionering hebben we het logische verstand op een voetstuk geplaatst. We zijn gaan geloven dat alleen wat meetbaar is, telt.

Zo gaan we ook met onszelf om. We proberen onszelf te begrijpen en te analyseren.

We sleutelen aan oude patronen, zoekend naar ‘de juiste’ denkwijze, hopend op verlossing. Maar dit is het denken in gevecht met zichzelf.

De denkwijze die onze strijd creëert, probeert het ook op te lossen. Dit verklaart ook het gevoel dat het eindeloos doorgaat, als een never-ending story.

Wat als meer onderzoeken, nadenken en analyseren onze persoonlijke strijd niet oplost, maar juist voortzet?

Er is een weten dat moeiteloos verschijnt – wanneer we niet steeds leven vanuit de waarheid van onze persoonlijke redeneringen. Dit openbaart zich in overgave aan het moment.

Kun je hier ruimte aan geven? Niet door iets te forceren, maar door te vallen in het direct gevoelde niet-weten? Open, verwonderd en ontvankelijk.

Inzicht kun je niet bedenken. Het verschijnt als vanzelf, via stille ingevingen:

– Een subtiele neiging in een bepaalde richting.

– Hard lachen wanneer je in een keer de absurditeit ergens van inziet.

– Kippenvel, je wezen danst, is rechtstreeks aangesproken.

– Rillingen van waarheid – elke cel in je lijf schreeuwt in stilte; ja!

– Een zachte verademing.

– Een plotseling besef.

– Blijheid wanneer het klopt – en zwaarte wanneer het niet resoneert.

– Een spontane inzet.

– Een vonk van herkenning. etc.

Inzicht is niet abstract of vaag. Het is de directe expressie van je gevoelde waarheid, zonder de tussenkomst van het persoonlijke denken.

Hoe vaak luister je écht naar wat je diep van binnen voelt?