Al vrij

– 6 februari 2025 –

Ik, in mijn wezen, ben al vrij …

Mezelf zoeken en vinden met mijn denken voelt bekend – “zo doen we dat nu eenmaal als mens”.

Kan ik weten wat dé bedoeling is? Wat ‘het beste’ is? Hoe de ander zich werkelijk voelt? Kan ik weten hoe deze dag zich gaat ontvouwen?

Weet ik wie ik ben, zonder mijn eigen conclusies hierover te raadplegen?

Kan ik voelen hoe onbekend alles eigenlijk is als ik niet vanuit de ‘zekerheid’ van al mijn ideeën de wereld bezie? Hoe is het om bewust stil te staan met dit alles?

Kan ik dit moment bewonen zoals het nu is? Deze oprechte vraag aan mezelf stellen wakkert mijn ontvankelijk staan aan. Een diepere waarheid kan mij ‘vinden’ met dit beschikbaar staan.

Kan ik hier blijven? Wat er nu ook gaande is, is ‘het’. Dit moment onvoorwaardelijk bewonen is vrij zijn.

Door na te denken over vrijheid plaats ik dit buiten mijzelf en maak ik het iets voor in de toekomst. Vrijheid is niet een gemoedstoestand of een doel.

Met het doorzien van mijn persoonlijke en gefixeerde denkwijze, ‘her-inner’ ik mij al heel, al vrij. Ik kan niet gemaakt of gebroken worden door mijn eigen conclusies over wat er gaande is.

Ik, in mijn wezen, ben al vrij.